апретурник
АПРЕТУРНИК, -а, ч. Робітник, що займається апретурою (у 1 знач.). // Робітник, що обслуговує хутро- та шкірообробні машини.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | апретурник | апретурники |
Родовий | апретурника | апретурників |
Давальний | апретурникові, апретурнику | апретурникам |
Знахідний | апретурника | апретурників |
Орудний | апретурником | апретурниками |
Місцевий | на/у апретурнику, апретурникові | на/у апретурниках |
Кличний | апретурнику | апретурники |