бешкетування
БЕШКЕТУВАННЯ, я, с. Дія за знач. бешкетувати. Буйне, завойовницьке бешкетування було саме в розпалі (Гончар, Таврія, 1957, 562); Бешкетування іспанців.. викликали обурення по всій країні (Іст. середніх віків, 1955, 184).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | бешкетування | бешкетування |
Родовий | бешкетування | бешкетувань |
Давальний | бешкетуванню | бешкетуванням |
Знахідний | бешкетування | бешкетування |
Орудний | бешкетуванням | бешкетуваннями |
Місцевий | на/у бешкетуванні | на/у бешкетуваннях |
Кличний | бешкетування | бешкетування |