відбудовниця
ВІДБУДОВНИЦЯ, і, ж. Жін. до відбудовник.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | відбудовниця | відбудовниці |
Родовий | відбудовниці | відбудовниць |
Давальний | відбудовниці | відбудовницям |
Знахідний | відбудовницю | відбудовниць |
Орудний | відбудовницею | відбудовницями |
Місцевий | на/у відбудовниці | на/у відбудовницях |
Кличний | відбудовнице | відбудовниці |