відмучування
ВІДМУЧУВАННЯ, я, с., спец. Дія за знач. відмучувати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | відмучування | відмучування |
Родовий | відмучування | відмучувань |
Давальний | відмучуванню | відмучуванням |
Знахідний | відмучування | відмучування |
Орудний | відмучуванням | відмучуваннями |
Місцевий | на/у відмучуванні | на/у відмучуваннях |
Кличний | відмучування | відмучування |