запахущий
ЗАПАХУЩИЙ, а, е. Який має сильний приємний запах; запашний. Запахуща квітка гарна Розцвілась на весь садок (Граб., І, 1959, 490); Благословенні час той і година, Коли земля ця цвітом процвіла, Де бродить з калаталами маржина У морі запахущого зела (Рильський, Зграя.., 1960, 25); // Сповнений приємних запахів. Сонце гріло, але не пекло, повітря на горах було чисте і запахуще (Фр., IV, 1950, 385).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | запахущий | запахуща | запахуще | запахущі |
Родовий | запахущого | запахущої | запахущого | запахущих |
Давальний | запахущому | запахущій | запахущому | запахущим |
Знахідний | запахущий, запахущого | запахущу | запахуще | запахущі, запахущих |
Орудний | запахущим | запахущою | запахущим | запахущими |
Місцевий | на/у запахущому, запахущім | на/у запахущій | на/у запахущому, запахущім | на/у запахущих |