калатальце
КАЛАТАЛЬЦЕ, я, с. Зменш. до калатало. На подвірні Шеньковського сторож бив у калатальце (Панч, Гомон. Україна, 1954, 111); Торохкотіло калатальце в корови на шиї.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | калатальце | калатальця |
Родовий | калатальця | калаталець |
Давальний | калатальцю | калатальцям |
Знахідний | калатальце | калатальця |
Орудний | калатальцем | калатальцями |
Місцевий | на/у калатальці | на/у калатальцях |
Кличний | калатальце | калатальця |