караність
КАРАНІСТЬ, ності, ж. Стан за знач. караний 2; допустимість, застосовність покарання.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | караність | караності |
Родовий | караності, караности | караностей |
Давальний | караності | караностям |
Знахідний | караність | караності |
Орудний | караністю | караностями |
Місцевий | на/у караності | на/у караностях |
Кличний | караносте | караності |