катеринщик
КАТЕРИНЩИК, а, ч., заст. Бродячий музикант, жебрак із катеринкою (у 1 знач.). Гострохвостий виходить з хати і приводить катеринщика. Катеринка грає й перебиває лайку (Н.-Лев., II, 1956, 509).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | катеринщик | катеринщики |
Родовий | катеринщика | катеринщиків |
Давальний | катеринщикові, катеринщику | катеринщикам |
Знахідний | катеринщика | катеринщиків |
Орудний | катеринщиком | катеринщиками |
Місцевий | на/у катеринщику, катеринщикові | на/у катеринщиках |
Кличний | катеринщику | катеринщики |