кофермент
КОФЕРМЕНТ, -а, ч. Див. коферменти.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | кофермент | коферменти |
Родовий | коферменту | коферментів |
Давальний | коферментові, коферменту | коферментам |
Знахідний | кофермент | коферменти |
Орудний | коферментом | коферментами |
Місцевий | на/у коферменті | на/у коферментах |
Кличний | коферменте | коферменти |