ландштурм
ЛАНДШТУРМ, у, ч. 1. Народне ополчення, що виникло 1813 р. у Пруссії.
2. У Німеччині та Австро-Угорщині ХУІІІ-XIX ст.- формування з військовозобов'язаних третьої черги.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ландштурм | ландштурми |
Родовий | ландштурму | ландштурмів |
Давальний | ландштурмові, ландштурму | ландштурмам |
Знахідний | ландштурм | ландштурми |
Орудний | ландштурмом | ландштурмами |
Місцевий | на/у ландштурмі | на/у ландштурмах |
Кличний | ландштурме | ландштурми |