лань
ЛАНЬ, і, ж. Тварина родини оленів, струнка і дуже прудка. Як гордо мчали ми через рови й каміння.., Як пробивалися між плетивом гіллястим За ланню бистрою, за кабаном ікластим! (Рильський, II, 1956, 15); // перен. Про струнку, тендітну жінку. - Не хвилюйся, моя трепетна лань,- лагідно озвався [батько] (Є. Кравч., Сердечна розмова, 1957, 145); * У порівн. Неначе сполохана лань гірська, побігла Назірахон (Ле, Міжгір'я, 1953. 238).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | лань | лані |
Родовий | лані | ланей |
Давальний | лані | ланям |
Знахідний | лань | ланей |
Орудний | ланню | ланями |
Місцевий | на/у лані | на/у ланях |
Кличний | лане | лані |
ланя
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ланя | лані |
Родовий | лані | лань |
Давальний | лані | ланям |
Знахідний | ланю | лань |
Орудний | ланею | ланями |
Місцевий | на/у лані | на/у ланях |
Кличний | лане | лані |