лапідарний
ЛАПІДАРНИЙ, а, е, книжн. Короткий, стислий, але чіткий і ясний. Останній її [строфи] рядок має всі прикмети так званого лапідарного стилю, який вимагає суцільного, а не латаного перекладу (Фр., XVI, 1955, 406); Віршована мова.. не терпить нічого аморфного, зайвого, вона лаконічна, лапідарна за самою своєю природою (Літ. газ., 16.1 1962, 3).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | лапідарний | лапідарна | лапідарне | лапідарні |
Родовий | лапідарного | лапідарної | лапідарного | лапідарних |
Давальний | лапідарному | лапідарній | лапідарному | лапідарним |
Знахідний | лапідарний, лапідарного | лапідарну | лапідарне | лапідарні, лапідарних |
Орудний | лапідарним | лапідарною | лапідарним | лапідарними |
Місцевий | на/у лапідарному, лапідарнім | на/у лапідарній | на/у лапідарному, лапідарнім | на/у лапідарних |