перемагнічений
ПЕРЕМАГНІЧЕНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до перемагнітити.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | перемагнічений | перемагнічена | перемагнічене | перемагнічені |
Родовий | перемагніченого | перемагніченої | перемагніченого | перемагнічених |
Давальний | перемагніченому | перемагніченій | перемагніченому | перемагніченим |
Знахідний | перемагнічений, перемагніченого | перемагнічену | перемагнічене | перемагнічені, перемагнічених |
Орудний | перемагніченим | перемагніченою | перемагніченим | перемагніченими |
Місцевий | на/у перемагніченому, перемагніченім | на/у перемагніченій | на/у перемагніченому, перемагніченім | на/у перемагнічених |