пересмикування
ПЕРЕСМИКУВАННЯ, я, с. Дія за знач. пересмикувати, пересмикуватися. Далеко блищить на сонці смертельно бліде обличчя в розтріпаних патлах, в болісному пересмикуванні гримас (Гончар, II, 1959, 237).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | пересмикування | пересмикування |
Родовий | пересмикування | пересмикувань |
Давальний | пересмикуванню | пересмикуванням |
Знахідний | пересмикування | пересмикування |
Орудний | пересмикуванням | пересмикуваннями |
Місцевий | на/у пересмикуванні | на/у пересмикуваннях |
Кличний | пересмикування | пересмикування |