планетознавець
ПЛАНЕТОЗНАВЕЦЬ, вця, ч. Фахівець із планетознавства.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | планетознавець | планетознавці |
Родовий | планетознавця | планетознавців |
Давальний | планетознавцеві, планетознавцю | планетознавцям |
Знахідний | планетознавця | планетознавців |
Орудний | планетознавцем | планетознавцями |
Місцевий | на/у планетознавці, планетознавцеві | на/у планетознавцях |
Кличний | планетознавцю | планетознавці |