піддурений
ПІДДУРЕНИЙ, а, е, розм. Дієпр. пас. мин. ч. до піддурити. Єдина їх [ворогів Радянської влади] надія - на.. заколоти і виступи куркульських елементів та піддурених демагогічною пропагандою несвідомих мас (Еллан, II, 1958, 218).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | піддурений | піддурена | піддурене | піддурені |
Родовий | піддуреного | піддуреної | піддуреного | піддурених |
Давальний | піддуреному | піддуреній | піддуреному | піддуреним |
Знахідний | піддурений, піддуреного | піддурену | піддурене | піддурені, піддурених |
Орудний | піддуреним | піддуреною | піддуреним | піддуреними |
Місцевий | на/у піддуреному, піддуренім | на/у піддуреній | на/у піддуреному, піддуренім | на/у піддурених |