розкушканий
РОЗКУШКАНИЙ, а, е, розм. Дієпр. пас. мин. ч. до розкушкати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | розкушканий | розкушкана | розкушкане | розкушкані |
Родовий | розкушканого | розкушканої | розкушканого | розкушканих |
Давальний | розкушканому | розкушканій | розкушканому | розкушканим |
Знахідний | розкушканий, розкушканого | розкушкану | розкушкане | розкушкані, розкушканих |
Орудний | розкушканим | розкушканою | розкушканим | розкушканими |
Місцевий | на/у розкушканому, розкушканім | на/у розкушканій | на/у розкушканому, розкушканім | на/у розкушканих |