самозапалювання
САМОЗАПАЛЮВАННЯ, я, с., спец. Дія за знач. самозапалюватися 1. Відомі випадки пожеж, що виникали в результаті самозапалювання (Веч. Київ, 13.ХІІ 1968, 4).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | самозапалювання | самозапалювання |
Родовий | самозапалювання | самозапалювань |
Давальний | самозапалюванню | самозапалюванням |
Знахідний | самозапалювання | самозапалювання |
Орудний | самозапалюванням | самозапалюваннями |
Місцевий | на/у самозапалюванні | на/у самозапалюваннях |
Кличний | самозапалювання | самозапалювання |