сколювач
СКОЛЮВАЧ, а, ч. Робітник, що займається сколюванням. На дні кар'єру, куди скочується підірване каміння, працюють майстри-сколювачі (Рад. Укр., 10.VІІ 1946, 3).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | сколювач | сколювачі |
Родовий | сколювача | сколювачів |
Давальний | сколювачеві, сколювачу | сколювачам |
Знахідний | сколювача | сколювачів |
Орудний | сколювачем | сколювачами |
Місцевий | на/у сколювачі, сколювачу, сколювачеві | на/у сколювачах |
Кличний | сколювачу | сколювачі |