сланик
СЛАНИК, -а, ч. Див. сланець2.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | сланик | сланики |
Родовий | сланика | слаників |
Давальний | сланикові, сланику | сланикам |
Знахідний | сланик | сланики |
Орудний | слаником | сланиками |
Місцевий | на/у сланику | на/у сланиках |
Кличний | сланику | сланики |