стоголосно
СТОГОЛОСНО. Присл. до стоголосний. - Нема-а! Нема-а! - весело стоголосно розкотилось у відповідь (Гончар, Таврія.., 1957, 335); У траві.. стрикотали [стрекотали] стоголосно всілякі коники та цвіркуни (Козл., Мандрівники, 1946, 3).
СТОГОЛОСНО. Присл. до стоголосний. - Нема-а! Нема-а! - весело стоголосно розкотилось у відповідь (Гончар, Таврія.., 1957, 335); У траві.. стрикотали [стрекотали] стоголосно всілякі коники та цвіркуни (Козл., Мандрівники, 1946, 3).