тамуватий
ТАМУВАТИЙ, -а, -е, діал. Придуркуватий, несповна розуму.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | тамуватий | тамувата | тамувате | тамуваті |
Родовий | тамуватого | тамуватої | тамуватого | тамуватих |
Давальний | тамуватому | тамуватій | тамуватому | тамуватим |
Знахідний | тамуватий, тамуватого | тамувату | тамувате | тамуваті, тамуватих |
Орудний | тамуватим | тамуватою | тамуватим | тамуватими |
Місцевий | на/у тамуватому, тамуватім | на/у тамуватій | на/у тамуватому, тамуватім | на/у тамуватих |