теург
ТЕУРГ, а, ч. Маг, що займається теургією.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | теург | теурги |
Родовий | теурга | теургів |
Давальний | теургові, теургу | теургам |
Знахідний | теурга | теургів |
Орудний | теургом | теургами |
Місцевий | на/у теургу, теургові | на/у теургах |
Кличний | теургу | теурги |