удосконаленість
УДОСКОНАЛЕНІСТЬ (ВДОСКОНАЛЕНІСТЬ), ності, ж. Абстр. ім. до удосконалений 2.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | удосконаленість | удосконаленості |
Родовий | удосконаленості, удосконалености | удосконаленостей |
Давальний | удосконаленості | удосконаленостям |
Знахідний | удосконаленість | удосконаленості |
Орудний | удосконаленістю | удосконаленостями |
Місцевий | на/у удосконаленості | на/у удосконаленостях |
Кличний | удосконаленосте | удосконаленості |