утрируваний
УТРИРУВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. теп. і мин. ч. до утрирувати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | утрируваний | утрирувана | утрируване | утрирувані |
Родовий | утрируваного | утрируваної | утрируваного | утрируваних |
Давальний | утрируваному | утрируваній | утрируваному | утрируваним |
Знахідний | утрируваний, утрируваного | утрирувану | утрируване | утрирувані, утрируваних |
Орудний | утрируваним | утрируваною | утрируваним | утрируваними |
Місцевий | на/у утрируваному, утрируванім | на/у утрируваній | на/у утрируваному, утрируванім | на/у утрируваних |