файненький
ФАЙНЕНЬКИЙ, а, е, діал. Пестл. до файний. Ой дивися, дівчинонько, який я файненький (Коломийки, 1969, 112).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | файненький | файненька | файненьке | файненькі |
Родовий | файненького | файненької | файненького | файненьких |
Давальний | файненькому | файненькій | файненькому | файненьким |
Знахідний | файненький, файненького | файненьку | файненьке | файненькі, файненьких |
Орудний | файненьким | файненькою | файненьким | файненькими |
Місцевий | на/у файненькому, файненькім | на/у файненькій | на/у файненькому, файненькім | на/у файненьких |