цехмістер
ЦЕХМІСТЕР, тра, ч. Те саме, що цехмайстер. Купер'ян цехмістер Був за всіх завзятий, Цеховому товариству Нишком став казати: - Годі, братця, нам на мурах, Як сичі, сидіти, Покажім, що й ми, міщанство, Не Страшкові діти! (Фр., XI, 1952, 266); Тільки Мотря коли-не-коли нагадувала старому: - Пішли б ви, діду, до цехмістра, записалися б до цеху (Тулуб, Людолови, І, 1957, 112).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | цехмістер | цехмістри |
Родовий | цехмістра | цехмістрів |
Давальний | цехмістрові, цехмістру | цехмістрам |
Знахідний | цехмістра | цехмістрів |
Орудний | цехмістром | цехмістрами |
Місцевий | на/у цехмістрі, цехмістрові | на/у цехмістрах |
Кличний | цехмістре | цехмістри |