чотирисхилий
ЧОТИРИСХИЛИЙ, а, е. З чотирма схилами в протилежні боки (про покрівлю). По всіх досліджених повітах Волині хати мали чотирисхилий солом'яний дах (Нар. тв. та етн., 3, 1969, 43).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | чотирисхилий | чотирисхила | чотирисхиле | чотирисхилі |
Родовий | чотирисхилого | чотирисхилої | чотирисхилого | чотирисхилих |
Давальний | чотирисхилому | чотирисхилій | чотирисхилому | чотирисхилим |
Знахідний | чотирисхилий, чотирисхилого | чотирисхилу | чотирисхиле | чотирисхилі, чотирисхилих |
Орудний | чотирисхилим | чотирисхилою | чотирисхилим | чотирисхилими |
Місцевий | на/у чотирисхилому, чотирисхилім | на/у чотирисхилій | на/у чотирисхилому, чотирисхилім | на/у чотирисхилих |