щербань
ЩЕРБАНЬ, я, ч., розм. Посудина з вищербленими краями.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | щербань | щербані |
Родовий | щербаня | щербанів |
Давальний | щербаневі, щербаню | щербаням |
Знахідний | щербань | щербані |
Орудний | щербанем | щербанями |
Місцевий | на/у щербані | на/у щербанях |
Кличний | щербаню | щербані |