щупленький
ЩУПЛЕНЬКИЙ, а, е. Пестл. до щуплий. Хазяйка Юлія Кирилівна сиділа за здоровецьким самоваром, неначе за твердинею, й виглядала звідтіля. Щупленька, невеличка на зріст та утла, з ясними очками, вона була в ясному легенькому убранні (Н.-Лев., І, 1956, 619); З дзеркала дивиться на неї таке собі непримітне, кирпате, щупленьке дівчисько (Хижняк, Тамара, 1959, 9).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | щупленький | щупленька | щупленьке | щупленькі |
Родовий | щупленького | щупленької | щупленького | щупленьких |
Давальний | щупленькому | щупленькій | щупленькому | щупленьким |
Знахідний | щупленький, щупленького | щупленьку | щупленьке | щупленькі, щупленьких |
Орудний | щупленьким | щупленькою | щупленьким | щупленькими |
Місцевий | на/у щупленькому, щупленькім | на/у щупленькій | на/у щупленькому, щупленькім | на/у щупленьких |