гнилостійкий
ГНИЛОСТІЙКИЙ, а, е. Який не піддається гниттю.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | гнилостійкий | гнилостійка | гнилостійке | гнилостійкі |
Родовий | гнилостійкого | гнилостійкої | гнилостійкого | гнилостійких |
Давальний | гнилостійкому | гнилостійкій | гнилостійкому | гнилостійким |
Знахідний | гнилостійкий, гнилостійкого | гнилостійку | гнилостійке | гнилостійкі, гнилостійких |
Орудний | гнилостійким | гнилостійкою | гнилостійким | гнилостійкими |
Місцевий | на/у гнилостійкому, гнилостійкім | на/у гнилостійкій | на/у гнилостійкому, гнилостійкім | на/у гнилостійких |