жартування
ЖАРТУВАННЯ, я, с. Дія за знач. жартувати. - Не який се сміх і не жартування, се важний, святий час (Кв.-Осн., II, 1956, 351); Данько тим часом знайшов собі не зовсім безпечну забавку: придумав перестрибувати, як на Купала, через вогонь, викликаючи своїм жартуванням глухе ремствування Сердюків (Гончар, Таврія.., 1957, 65).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | жартування | жартування |
Родовий | жартування | жартувань |
Давальний | жартуванню | жартуванням |
Знахідний | жартування | жартування |
Орудний | жартуванням | жартуваннями |
Місцевий | на/у жартуванні | на/у жартуваннях |
Кличний | жартування | жартування |