плющильник
ПЛЮЩИЛЬНИК, а, ч., спец. Робітник, що займається плющенням.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | плющильник | плющильники |
Родовий | плющильника | плющильників |
Давальний | плющильникові, плющильнику | плющильникам |
Знахідний | плющильника | плющильників |
Орудний | плющильником | плющильниками |
Місцевий | на/у плющильнику, плющильникові | на/у плющильниках |
Кличний | плющильнику | плющильники |