хрипуватий
ХРИПУВАТИЙ, а, е, розм. Те саме, що хрипкуватий. Рухи його були повільні і поважні, голос баритоновий, трошечка хрипуватий (Фр., II, 1950, 292).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | хрипуватий | хрипувата | хрипувате | хрипуваті |
Родовий | хрипуватого | хрипуватої | хрипуватого | хрипуватих |
Давальний | хрипуватому | хрипуватій | хрипуватому | хрипуватим |
Знахідний | хрипуватий, хрипуватого | хрипувату | хрипувате | хрипуваті, хрипуватих |
Орудний | хрипуватим | хрипуватою | хрипуватим | хрипуватими |
Місцевий | на/у хрипуватому, хрипуватім | на/у хрипуватій | на/у хрипуватому, хрипуватім | на/у хрипуватих |