мимоїжджий
МИМОЇЖДЖИЙ, а, е. Який проїжджає мимо кого-, чого-небудь; проїжджий.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | мимоїжджий | мимоїжджа | мимоїждже | мимоїжджі |
Родовий | мимоїжджого | мимоїжджої | мимоїжджого | мимоїжджих |
Давальний | мимоїжджому | мимоїжджій | мимоїжджому | мимоїжджим |
Знахідний | мимоїжджий, мимоїжджого | мимоїжджу | мимоїждже | мимоїжджі, мимоїжджих |
Орудний | мимоїжджим | мимоїжджою | мимоїжджим | мимоїжджими |
Місцевий | на/у мимоїжджому, мимоїжджім | на/у мимоїжджій | на/у мимоїжджому, мимоїжджім | на/у мимоїжджих |