мулуватий
МУЛУВАТИЙ, а, е. Покритий мулом. Мулувате [морське] дно дає змогу оселюватися цілим підводним лісам водоростей (Курс заг. геол., 1947, 165); // Із невеликим умістом мулу. Алювіальні утворення басейну р. Інгулу представлені різнозернистими мулуватими пісками з домішкою обкатаної гальки, а також мулуватими супісками та суглинками (Допов. АН, 1, 1961, 81).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | мулуватий | мулувата | мулувате | мулуваті |
Родовий | мулуватого | мулуватої | мулуватого | мулуватих |
Давальний | мулуватому | мулуватій | мулуватому | мулуватим |
Знахідний | мулуватий, мулуватого | мулувату | мулувате | мулуваті, мулуватих |
Орудний | мулуватим | мулуватою | мулуватим | мулуватими |
Місцевий | на/у мулуватому, мулуватім | на/у мулуватій | на/у мулуватому, мулуватім | на/у мулуватих |