вигвинчування
ВИГВИНЧУВАННЯ, я, с. Дія за знач. вигвинчувати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | вигвинчування | вигвинчування |
Родовий | вигвинчування | вигвинчувань |
Давальний | вигвинчуванню | вигвинчуванням |
Знахідний | вигвинчування | вигвинчування |
Орудний | вигвинчуванням | вигвинчуваннями |
Місцевий | на/у вигвинчуванні | на/у вигвинчуваннях |
Кличний | вигвинчування | вигвинчування |