відкачуваний
ВІДКАЧУВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. теп. ч. до відкачувати 1. Тут був вихід на поверхню, і шахтарі сперечалися, чи можна спрямувати сюди відкачувану з шахти воду (Ю. Япов., II, 1958, 362).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | відкачуваний | відкачувана | відкачуване | відкачувані |
Родовий | відкачуваного | відкачуваної | відкачуваного | відкачуваних |
Давальний | відкачуваному | відкачуваній | відкачуваному | відкачуваним |
Знахідний | відкачуваний, відкачуваного | відкачувану | відкачуване | відкачувані, відкачуваних |
Орудний | відкачуваним | відкачуваною | відкачуваним | відкачуваними |
Місцевий | на/у відкачуваному, відкачуванім | на/у відкачуваній | на/у відкачуваному, відкачуванім | на/у відкачуваних |