гештальтпсихологія
ГЕШТАЛЬТПСИХОЛОГІЯ, -ї, ж. Напрям у психології, який первинними і визначальними елементами в психіці вважає суб'єктивні психічні структури ("гештальти"); виник у Німеччині на початку 10-х і проіснував до середини 30-х рр. 20-го ст.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | гештальтпсихологія | гештальтпсихології |
Родовий | гештальтпсихології | гештальтпсихологій |
Давальний | гештальтпсихології | гештальтпсихологіям |
Знахідний | гештальтпсихологію | гештальтпсихології |
Орудний | гештальтпсихологією | гештальтпсихологіями |
Місцевий | на/у гештальтпсихології | на/у гештальтпсихологіях |
Кличний | гештальтпсихологіє | гештальтпсихології |