диспутувати
ДИСПУТУВАТИ, ую, уєш, недок. Брати участь у диспуті, спорі. Марив та диспутував.., декламував Верлена (Фр., IV, 1950, 39); Читач уважніше прислухається до диспутів і сам гаряче диспутує (Рад. літ-во, 5, 1962, 144).
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
---|---|---|
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | диспутую | диспутуємо |
2 особа | диспутуєш | диспутуєте |
3 особа | диспутує | диспутують |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | диспутуватиму | диспутуватимемо |
2 особа | диспутуватимеш | диспутуватимете |
3 особа | диспутуватиме | диспутуватимуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
Чоловічий рід | диспутував | диспутували |
Жіночий рід | диспутувала | |
Середній рід | диспутувало | |
НАКАЗОВИЙ СПОСІБ | ||
ОДНИНА | МНОЖИНА | |
1 особа | диспутуймо | |
2 особа | диспутуй | диспутуйте |
ДІЄПРИСЛІВНИК | ||
Теперішній час | диспутуючи | |
Минулий час | диспутувавши |