драпач
ДРАПАЧ, -а, ч., діал. Вовночухральник. // Шаповал, який очищає виготовлену шкіру від шерсті дротяною щіткою.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | драпач | драпачі |
Родовий | драпача | драпачів |
Давальний | драпачеві, драпачу | драпачам |
Знахідний | драпача | драпачів |
Орудний | драпачем | драпачами |
Місцевий | на/у драпачі, драпачу, драпачеві | на/у драпачах |
Кличний | драпачу | драпачі |