емпірика
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | емпірика | емпірики |
Родовий | емпірики | емпірик |
Давальний | емпіриці | емпірикам |
Знахідний | емпірику | емпірики |
Орудний | емпірикою | емпіриками |
Місцевий | на/у емпіриці | на/у емпіриках |
Кличний | емпірико | емпірики |
емпірик
ЕМПІРИК, а, ч. 1. Послідовник, прихильник емпіризму (у 1 знач.).
2. книжн. Прибічник емпіризму (у 2 знач.). [Карташов:] Ви, справді, ..інтуїст, емпірик-дедуктивіст (Довж., І, 1958, 480).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | емпірик | емпірики |
Родовий | емпірика | емпіриків |
Давальний | емпірикові, емпірику | емпірикам |
Знахідний | емпірика | емпіриків |
Орудний | емпіриком | емпіриками |
Місцевий | на/у емпірику, емпірикові | на/у емпіриках |
Кличний | емпірику | емпірики |