ефіроман
ЕФІРОМАН а, ч. Людина, що має хворобливу пристрасть оп'яняти себе ефіром (у 4 знач.).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ефіроман | ефіромани |
Родовий | ефіромана | ефіроманів |
Давальний | ефіроманові, ефіроману | ефіроманам |
Знахідний | ефіромана | ефіроманів |
Орудний | ефіроманом | ефіроманами |
Місцевий | на/у ефіромані, ефіроманові | на/у ефіроманах |
Кличний | ефіромане | ефіромани |