кантеліст
КАНТЕЛІСТ, а, ч. Той, хто грає на кантеле. У Москві українські кобзарі вперше зустрілися з народними співцями всього Радянського Союзу.. - вірменськими, грузинськими, дагестанськими ашугами, карельськими кантелістами (Нар. тв. та етн., 1, 1957, 33).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | кантеліст | кантелісти |
Родовий | кантеліста | кантелістів |
Давальний | кантелістові, кантелісту | кантелістам |
Знахідний | кантеліста | кантелістів |
Орудний | кантелістом | кантелістами |
Місцевий | на/у кантелісті, кантелістові | на/у кантелістах |
Кличний | кантелісте | кантелісти |