карликуватий
КАРЛИКУВАТИЙ, а, е. Схожий на карлика (у 1 знач.); низькорослий. Посідали відпочити в тіні карликуватого канадського ліска (Ірчан, II, 1958, 148).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | карликуватий | карликувата | карликувате | карликуваті |
Родовий | карликуватого | карликуватої | карликуватого | карликуватих |
Давальний | карликуватому | карликуватій | карликуватому | карликуватим |
Знахідний | карликуватий, карликуватого | карликувату | карликувате | карликуваті, карликуватих |
Орудний | карликуватим | карликуватою | карликуватим | карликуватими |
Місцевий | на/у карликуватому, карликуватім | на/у карликуватій | на/у карликуватому, карликуватім | на/у карликуватих |