корчмарський
КОРЧМАРСЬКИЙ, а, е, заст. 1. Прикм. до корчма. Корчмарський стіл; // Власт. корчмі. Корчмарська задуха.
2. Який продають таємно, без патенту (про алкогольні напої). Корчмарська горілка.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | корчмарський | корчмарська | корчмарське | корчмарські |
Родовий | корчмарського | корчмарської | корчмарського | корчмарських |
Давальний | корчмарському | корчмарській | корчмарському | корчмарським |
Знахідний | корчмарський, корчмарського | корчмарську | корчмарське | корчмарські, корчмарських |
Орудний | корчмарським | корчмарською | корчмарським | корчмарськими |
Місцевий | на/у корчмарському, корчмарськім | на/у корчмарській | на/у корчмарському, корчмарськім | на/у корчмарських |