крамарський
КРАМАРСЬКИЙ, а, е. 1. Прикм. до крамар. Білі крамарські руки тільки мигтіли перед рудими бородами (Коцюб., II, 1955, 174); Поки жива земля, поки на ній живуть.., Клопоти крамарські її [поезію] ще не заб'ють (Сам., І, 1958, 111); // Належний крамареві, крамарям. Була то.. звичайна крамарська буда, яких безліч в Італії (Л. Укр., III, 1952, 740); // Власт. крамареві, крамарям. Червоні кролячі очі видавали лукаву душу..: писарська каверза побраталася у них з крамарськими хитрощами (Мирний, III, 1954, 75).
2. Стос. до крамарства (у 1, 2 знач.). Загнибіда говорив про свої крамарські діла, кого і коли накрив, як і його накривали (Мирний, III, 1954, 65).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | крамарський | крамарська | крамарське | крамарські |
Родовий | крамарського | крамарської | крамарського | крамарських |
Давальний | крамарському | крамарській | крамарському | крамарським |
Знахідний | крамарський, крамарського | крамарську | крамарське | крамарські, крамарських |
Орудний | крамарським | крамарською | крамарським | крамарськими |
Місцевий | на/у крамарському, крамарськім | на/у крамарській | на/у крамарському, крамарськім | на/у крамарських |