кушпела
КУШПЕЛА, и, ж., діал. 1. Стовп, клуби пилу. Ось з-за села піднялася страшенна кушпела. Вихор підхопив її високо-високо і мчав прямо на село... (Мирний, II, 1954, 111); Інші командири повели вже своїх на обід, вже тільки кушпела влягається за ними по плацу (Гончар, Людина.., 1960, 67).
2. Завірюха. Була тоді кушпела велика,- сніг так зараз слід і замете (Сл. Гр.).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | кушпела | кушпели |
Родовий | кушпели | кушпел |
Давальний | кушпелі | кушпелам |
Знахідний | кушпелу | кушпели |
Орудний | кушпелою | кушпелами |
Місцевий | на/у кушпелі | на/у кушпелах |
Кличний | кушпело | кушпели |