наждачний
НАЖДАЧНИЙ, а, о. Стос. до наждаку; зробл., виготовлений з наждаку або з домішками наждаку. Їй здалося, що свердло тупе. Вона стала гострити його на наждачному верстаті (Донч., VI, 1957, 162); Шліфування металу на грубозернистому наждачному полотні.
^ Наждачний папір - папір, покритий порошком із наждаку. Перед опусканням у розчин солі цинкову фігурку треба почистити наждачним папером (Цікава хімія, 1954, 19).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | наждачний | наждачна | наждачне | наждачні |
Родовий | наждачного | наждачної | наждачного | наждачних |
Давальний | наждачному | наждачній | наждачному | наждачним |
Знахідний | наждачний, наждачного | наждачну | наждачне | наждачні, наждачних |
Орудний | наждачним | наждачною | наждачним | наждачними |
Місцевий | на/у наждачному, наждачнім | на/у наждачній | на/у наждачному, наждачнім | на/у наждачних |