облагоджений
ОБЛАГОДЖЕНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до облагодити.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | облагоджений | облагоджена | облагоджене | облагоджені |
Родовий | облагодженого | облагодженої | облагодженого | облагоджених |
Давальний | облагодженому | облагодженій | облагодженому | облагодженим |
Знахідний | облагоджений, облагодженого | облагоджену | облагоджене | облагоджені, облагоджених |
Орудний | облагодженим | облагодженою | облагодженим | облагодженими |
Місцевий | на/у облагодженому, облагодженім | на/у облагодженій | на/у облагодженому, облагодженім | на/у облагоджених |